Pokój Amy

[Amelia]

To mój pokój.
Jest cały zielony i pełen księżycowych kwiatów.

[Amelia]

Weszłam.
Zwinęłam się w kłębek na łóżku i zaczęłam płakać.

[Amelia]

Po chwili uspokoiłam się i wstałam.

[Amelia]

Wybiegłam

[Amelia]

Weszłam.
Położyłam się na ziemi mając nadzieję że zawroty głowy ustąpią.

[Dannyl]

Wszedłem, kuśtykając, i zastukałem cicho kopytem w ziemię.

[Amelia]

-Proszę.-Wyszeptałam.
Podniosłam się z ziemi i spojrzałam na pegaza.
-Czy to ty mnie uratowałeś?-Spytałam cicho.

[Dannyl]

-Ee... Powiedzmy... Że tak. Jak się czujesz? - złożyłem ostrożnie połamane skrzydła i uśmiechnąłem się żałośnie.

[Amelia]

Podeszłam do Dennyla i dotknęłam jego boku.
Ból zniknął.
-Dziękuję.Kręci mi się w głowie. To nic takiego.

[Dannyl]

-To ja dziękuję. - ukłoniłem się. - Jestem Dannyl, księżniczko.

[Rosa]

Skrzydła Dannyla zrosły się.
W głowie Dannyla rozległ się głos:
-Ty głupcze! Nie uciekaj gdy próbuję ci pomóc

[Amelia]

-Amelia, miło mi.Przepraszam. To był bardzo głupi pomysł żeby spać na krze.

[Dannyl]

~Przepraszam bardzo, ale proszę się wynieść z mojej głowy.~ pomyślałem hardo.
-E tam. Moje skrzydła nigdy nie były sprawne. Mam je, ale są właściwie zbyteczne. Ale przynajmniej mam róg. - uśmiechnąłem się i skupiłem. Z pomiędzy mojej grzywy wyrósł długi, cieńki róg.

[Rosa]

Cicho bądź. A za pomoc to by się podziękowało

[Amelia]

Zmarszczyłam brwi.
-Jakim cudem masz skrzydła i róg?-Spytałam ciekawie.